در صورتیکه اعضای خانواده هیچ نوع مراقبتی از خودشان نداشته باشند، یک شرایط سختی پیش خواهد آمد.
ممکن است که پدر (یا مادر) مسن شما یا برادر (یا خواهر) شما دچار اعتیاد باشد یا یک سری مشکلات سلامت روانی داشته باشد، یا یکی از خویشاوندان یا اعضای خانواده شما دارای یک نوع بیماری باشد.
نکته مهمیکه در این شرایط برای شما و خانواده تان وجود دارد، عبارت از پیدا کردن یک سری روشهای مناسب برای تشویق این افراد به منظور داشتن یک سری انتخابهای مناسب و در عین حال محافظت از خودتان است.
هر چند که شما نمیتوانید هیچ فردی را مجبور کنید که از خودش دفاع کند، ولی یک سری مواردی وجود دارند که شما میتوانید برای کمک به این فرد انجام دهید تا بتواند به صورت بهتری از خودش مراقبت کند.
بخش یک – ارتباط برقرار کردن با یک خویشاوند مقاومت کننده و لجوج
۱٫ قبل از هر کاری نگرانیهای خودتان را مشخص کنید.
در اغلب مواقع به سختی میتوانیم تفکرات مناسبی در حین بحثهای مهم داشته باشیم و در عین حال نمیخواهیم یک موردی را بیان کنیم که منظور واقعی مان نیست.
شما میتوانید یک نامه فرضی به خویشاوندان خودتان بنویسید و در آن نگرانیهای خودتان را بیان کنید.
بعد از آن این نامه را بخوانید و خودتان را به جای خویشاوندتان فرض کنید. این کار به شما کمک خواهد کرد تا نگرانیهای خودتان را به صورت موثری مطرح کنید.
سعی کنید که ایرادات و مخالفتهایی که خویشاوندتان میتواند بیان کند را هم در نظر بگیرید.
در مقابل این اعتراضات یک سری واکنشهای احترام آمیز و متفکرانهای داشته باشید.
همچنین دلایل مربوط به تاثیر منفی رفتار این فرد از خانواده را بر روی سایر افراد، از جمله خودتان، بیان کنید.
نگرانیهای خودتان را با یک فرد ثالث مورد اعتماد در میان بگذارید.
سعی نکنید که بحثهای تکراری داشته باشید، ولی در رابطه با مواردی که میخواهید بیان کنید و مواردی که امیدوارید به دست بیاورید، کاملا صریح و قاطع باشید.
۲٫ این بحث را در یک موقعیت کاملا آرام و بدون استرس انجام دهید.
شما باید در مورد نگرانیهای خودتان با خویشاوندانتان صحبت کنید، ولی باید این کار را به نحوی انجام دهید که شانس موفقیت شما را به سطح حداکثری برساند.
در صورتیکه از قبل یک برنامه ریزی مناسبی در مورد این بحث داشته باشید، بدون ایجاد شرایط بدتر در رابطه خودتان، نگرانیهای خودتان را بیان خواهید کرد.
از قبل یک برنامه ریزی مناسبی برای بحث خودتان داشته باشید. منتظر نمانید که یک شرایط بحرانی ایجاد شود و شما را اذیت کند.
خویشاوندتان را مطلع کنید که میخواهید یک صحبت جدی با وی داشته باشید.
سعی نکنید که یک بحث سنگینی با خویشاوندتان داشته باشید. به جای این کار به این فرد اجازه دهید که خودش را برای بحث آماده کند.
یک مکان مناسب و راحتی را برای بحث کردن در نظر بگیرید. برای مثال در صورتیکه خویشاوندتان را به ناهار خوردن در بیرون از خانه دعوت کنید، میتوانید منظور خودتان را به صورت مناسبی بیان کنید. مراقبت از خود
از بحث کردن در مکانهایی که منجر به ایجاد مشکلاتی میشوند، اجتناب کنید؛
برای مثال، در حین قرار گرفتن در شرایط روحی نامناسب در رابطه با مشکل مورد نظرتان بحث نکنید (ترجمه متن اصلی در این بخش: در حین مشروب خوردن در میخانه، در مورد مشکلات موجود صحبت نکنید. )
۳٫ از خویشاوندتان بپرسید که چه عاملی باعث میشود تا از خودش مراقبت نکند.
آن چیزی که شما به عنوان لجاجت در نظر میگیرید، ممکن است یک نوع پوششی بر روی عواطف یا مشکلات مختلف باشد.
شما باید سوالات خودتان را با دقت خاصی طراحی و بیان کنید. شما میخواهید این پیام را به خویشاوندتان انتقال دهید که علاقمند هستید تا جوابش را بشنوید.
علاوه بر این، نمیخواهید سوال خودتان را به نحوی مطرح کنید که یک نوع سرزنش یا فشار به نظر برسد.
برای مثال، شما میتوانید بگویید که “من مطلع هستم که نمیتوانیم در مورد این مسئله به توافق برسیم، ولی من میخواهم که شناخت بیشتری در مورد دیدگاه شما به دست بیاورم.
” یا میتوانید بپرسید که “چه مواردی باعث میشوند که در مورد مراجعه به پزشک ترس داشته باشید؟”
سعی نکنید که در حین سوال پرسیدن یک نوع قضاوتی داشته باشید. برای مثال، این سوال را نپرسید که “چرا از خوردن غذای سالم و مناسب امتناع میکنید؟”
به جای آن این سوال را مطرح کنید: “من میخواهم شناخت بیشتری در مورد تصمیمات شما در رابطه با غذای بهتر به دست بیاورم. آیا میتوانید بیشتر توضیح بدهید؟”
برخی از افراد به دلیل نیاز داشتن به کمک، عصبانی میشوند یا در مورد تحمیل کردن شرایط خودشان بر روی سایر افراد، یک نوع احساس گناه پیدا میکنند.
ممکن است که سایر افراد در مورد شرایط خودشان احساس ترس بکنند و سعی کنند که از طریق ایجاد مسولیت زیاد برای خویشاوندان در مورد مراقبت از خودشان، در یک شرایط مطمئنی قرار بگیرند.
شاید این افراد تنها باشند و عدم مراقبت از خودشان را به عنوان یک روشی برای جلب توجه شما در نظر داشته باشند.
۴٫ بدون هیچ نوع قضاوتی به صحبتهای این افراد گوش دهید و به آنها پاسخ دهید.
اجازه دهید که این خویشاوندتان صحبتهای خودش را بیان کند و سعی نکنید که در صحبتهای این فرد اختلال ایجاد کنید یا یک سری راه حلهایی بیان کنید.
هر چند که صحبتهای این خویشاوندتان میتواند منجر به ایجاد احساسات متفاوتی در شما شود، ولی سعی نکنید که همه آنها را به صورت یک دفعهای بیان کنید.
واکنش نشان دادن همراه با عصبانیت و تنفر منجر به ایجاد شرایط وخیم تری خواهد شد. به جای این کار سعی کنید که از روش گوش دادن بدون قضاوت استفاده کنید.
خودتان را به جای این خویشاوندتان بگذارید. به حرفهایی که وی در مورد شرایط خودش میزند گوش دهید و سعی کنید که نسبت به این فرد همدلی داشته باشید.
این موضوع را بپذیرید که احساسات، تشخیصها و دیدگاههای خویشاوندتان و شما متفاوت از هم میباشند. این مورد کاملا نرمال و عادی است.
صادق باشید. شما هیچگونه نیازی به وانمود کردن این مورد ندارید که فکر میکنید تصمیمات خویشاوندتان یک سری تصمیمات فوق العادهای هستند.
به جای این کار سعی کنید که خونسرد و صادق باشید. برای مثال شما میتوانید بگویید که “من درک میکنم که مصرف دارو برای افسردگی تان منجر به ترسیدن شما میشود.
من با تصمیم شما موافق نیستم، ولی میتوانم احساستان را بپذیرم”
منبع : مراقبت از خود